Sam zamysł kalendarza, obliczania oraz organizowania czasu narodził się pomijając w rożnych miejscach świata. Wszyscy ludzie juz przez lata zauważali zmiany w przyrodzie, takie jak zmienne fazy księżyca czy przemiany natury w formie pór roku oraz zaczęli korzystać z te historie do zapisywania czasu. Z początkiem istniały dwie kategorie kalendarza, tak więc kalendarz księżycowy oraz słoneczny. Takie dwa fundamentalne mechanizmy są ze sobą zgodne, albowiem miesiąc księżycowy liczy 29,5 dnia, a rok składa się z 354 dni. Rok słoneczny zaś ciągnie się jak wiadomo 365 dni. Starożytni Babilończycy na przykład opracowali kalendarz księżycowy, w którym rok podzielony jest na 12 miesięcy księżycowych. Kalendarz księżycowy był używany przede wszystkim przez kapłanów, zaś kalendarz słoneczny przez rolników.
Dziś zdecydowana większość ludzi posługuje się kalendarzem gregoriańskim, który powstał w 1582 roku, a jego nazwa wywodzi się od Papieża Grzegorza XIII. W kalendarzu gregoriańskim jednostką systemową jest miesiąc księżycowy, jednakże do poniektórych miesięcy dodano trochę dni ażeby otrzymać pełny rok słoneczny. Liczba wszystkich dodanych do siebie dni w kalendarzu gregoriańskim wskazuje 365. Cały rok słoneczny ciągnie się jednakże 365,2422 dnia co znaczy, że co 4 lata opłaca się doliczać jeden dodatkowy dzień do najkrótszego miesiąca, wówczas istnieje rok przestępny. A przy tym, kiedy istnieje rok, który mamy możność podzielić przez 100 i 400, są to zwykle lata przestępne. Ostatnio takim rokiem był rok 2000.
Published by